De lucht is onheilspellend. Op het glimmende zwarte asfalt glinsteren waterdruppels die als watervallen uit de lucht zijn komen vallen. Het gras heeft een vreemde groene kleur en tekent  scherp af tegen de inktzwarte lucht. Ik ben onderweg naar Amsterdam om mijn visum te regelen voor de komende reis in December. Hotel California van de Eagles vergezelt mij en laat mij in de reissfeer komen. Eerst zal ik mij door Amsterdam moeten worstelen, op zoek naar een veel te dure parkeerplaats. Daar zal ik in Cambodja, het eerste deel van de reis, geen last van hebben. In de stad zet ik de muziek uit. Het verkeer slingert zich als een mierenstroom door de stad en wordt af en toe wreed verstoord door spookrijdende fietsers en scooters die met gevaar voor eigen leven langs en voor de auto’s rijden. Af en toe wordt er wild naar mij gezwaaid, het ziet er niet uit als een hartelijk welkom. Bij de visumdienst de auto geparkeerd, de deur moet ik stevig vasthouden. Harde windvlagen rukken aan de deur en blazen mij naar binnen. Met de opmerking dat het weer tijd wordt om op reis te gaan word ik lachend ik ontvangen. Inderdaad ik ga weer op reis. Alvorens Carla en ik van het huwelijkscadeau van Frans en Ester op Bali gaan genieten, vertrek ik eerst alleen. Ik ga eerst naar Cambodja, vervolgens naar Maleisië, dan ontmoet ik Carla in Kuala Lumpur en gaan samen verder. Ik heb alleen voor Cambodja een visum nodig en krijg te horen dat dit sinds kort ook via een e. Visa kan worden geregeld. Heel sportief dat zij mij dit vertellen, het is veel goedkoper en kan thuis op de computer geregeld worden. Deur vasthouden wordt mij nog nageroepen. Ik druk de deur stevig naar buiten en voel de kracht van deze stormachtige wind. Ik besluit om naar de reisboekhandel Pied à Terre in Amsterdam te gaan. Daar ligt de wereld uitnodigend in boekvorm. Ik zwerf al door de wereld, sla af en toe een reisboek open, geniet van de foto’s en de geur van drukinkt. Er gaat niets boven een boek, al haal ik de meeste informatie binnen via de computer. Ik kan dagen het internet af te speuren naar nieuwe landen en gebieden, digitaal dwalen over de wereld, de tijd vergeten.  Via Google Earth kan ik  terplekke rondrijden en indrukken opdoen. Toch benadert het reisboek meer het reisgevoel voordat ik op reis ga. Thuis in een heerlijke stoel verstild genieten van beschreven sfeer en vastgelegd in prachtige foto’s. Het geeft meer rust en verdieping, ik moet bladzijden omslaan en lezen. Via de computer is het vluchtig, het is een jachtige tocht naar informatie. Het aantal zijwegen en bijvangsten in de zoektochten zijn overvloedig. Ik vraag mij vaak af waar ik eigenlijk naar op zoek was. Ik heb al reisboeken over Cambodja, Maleisië en Bali van eerdere reizen naar deze landen. Ik koop het boek van  Vaddey Ratner, In de schaduw van de banyan. Het boek gaat over de Rode Kmer periode. Raami is zeven jaar als de oorlog uitbreekt en zij wordt met haar familie gedwongen Phnom-Penh te verlaten en naar het platteland te gaan. Deze tijd zijn donkere bladzijden in de geschiedenis van Cambodja en ik wil mijn ogen daar niet voor sluiten. Ik loop weer naar buiten, de herfststorm laat bladeren dwarrelen, de blaadjes drijven in de gracht en bewegen zich als kleine bootjes naar onbekende bestemming. Ik ga weer naar huis, mijn reis verder voorbereiden. Uiteraard wil ik mijn medereizigers weer op de hoogte brengen van mijn reiservaringen via ReisMee. Wil je mij volgen dan hoef je niets te doen; je staat op de verzendlijst van ReisMee. Wil je niet meer mee, laat mij dat via de mail weten, ik haal je dan van de lijst. Ik vertrek op 7 december en zal je dan regelmatig van verhalen en foto’s voorzien. Mijn moto blijft: Leef het leven, geniet !!